MELANKOLİ
Karardı yavaş yavaş sularda menevişler,
Hülyalı ağaçların ürperen dallarında, Kesiliverdi birden kuşların kahkahası, Melali içmiş gibi çehresi saz benizli Bir ay doğdu geceye içimi kanatarak, Uzun uzun kederle kaybolan ufka baktım… Bu gece de delice hüzzamdan esti yine, Bir türlü kovamadım başımdaki rüzgârı, Sanki yağacak gibi bulutlandı gözlerim, Yıkık dökük bir evin saçağına tünemiş, Islığımdan tedirgin bir kumruyu uçurdum, Paketimde buruşmuş son sigaramı yaktım… Elemi ateş gibi bir şarkı tutturarak, Bağrına vura vura kaldırım taşlarının, Yürüdüm hislerimin çağırdığı o yere, İçimdeki şarkının kopmuş bir tespih gibi Dağıldı notaları bir sokağın başında, Çok eski bir anıyı yine aklıma taktım… Aşinası ruhumun evet işte bu sokak, Onu tam bu köşede beklerdim saatlerce, Gelip geçen insanlar tuhaf tuhaf bakardı, Yağan kara, yağmura, soğuğa aldırmazdım, Seneler sonra bile hala hatırladığım, Heder olmuş ömrümü bu sokakta bıraktım. |
Şiirinizi beğeni ile okudum yüreğinizden coşmuş duygular,fevkalade güzel ve anlamlı bir şiir,kaleminiz daim olsun.
Saygı ve selamlarımla
Bilal YILMAZ