Yakınından kervan geçmez han idim,
Acıları duyulmayan yastım ben,
Yarasından kanlar sızan can idim,
Senden önce insanlarla küstüm ben…

Ak sinede sıcaklığı arayan,
Efkarıyla dağı taşı bürüyen,
Gün vurunca yamaçlarda eriyen,
Kar üstünde boz dumandım sistim ben…

Varlığımı bin parçaya ayırdım,
Melalimi kurda kuşa duyurdum,
Gök altında yıldızlarla uyurdum,
Evvelinde bir boğulmuş sestim ben…

Bahçelerde ham meyveler dişledim,
Şebnem düşmüş ne sabahlar düşledim,
Yaylalarda koyaklarda kışladım,
Poyraz olup deli deli estim ben…

Aydınlığım bana vurdu, gün sandım,
Çok derin bir uykudaydım, uyandım,
Sevincimden yedi renge boyandım,
Aşk burcuna ayağımı bastım ben…

Yüce Rabbim seni bana yazalı,
Sevda denen bir duyguyu sezeli,
Ay bakışlım ey dünyalar güzeli,
Kirpiğine yüreğimi astım ben…