AŞK GÜNEŞİ!....
AŞK GÜNEŞİ
Büyük bir boşluk senden evveli Uçarı, serseri, kopuk hayattan Kurumuş yaprak gibi savrulan Emanet bırakılmış sanki dünyaya Biraz hırçın, biraz da ukala Sahte bir kalabalık arasında Boş bakan gözlerle etrafa Hiç inancı kalmamış mutluluğa Ama sen konunca ruhuma Gonca gül açıldı dallarımda Anladım ki; Sevgi, kutsal bir hazineymiş ulaşılmaz sanılan sevense Zümrüd-ü Anka onu aramaya koyulan Anladım ki; Muhabbetle açıyor gönül kanatlarını Onun hatrı yıkıyor gıyap duvarlarını Anladım Aşkın narıyla yanmaya razı pervaneyi Uğrunda dökülen kanların kadrini Cihana değişmez seven sevdiğini Doldur kadehine mehtaplı geceleri Yıldızların dansıyla yudumla meyi Ey Aşk Güneşi; Sen yaktın bu bedeni Yağmur ol, söndür içimdeki alevi, Rüzgarınla savur Kaf Dağının ardına, küllerimi.... |
Uğrunda dökülen kanların kadrini
Cihana değişmez seven sevdiğini
Doldur kadehine mehtaplı geceleri
Yıldızların dansıyla yudumla meyi
Ey Aşk Güneşi;
Sen yaktın bu bedeni
Yağmur ol, söndür içimdeki alevi,
Rüzgarınla savur Kaf Dağının ardına, küllerimi....
* * *
Çok derin anlamlı ve duyguları okşayıp, masal gibi okutan bir şiir olmuş! Teşekkürler ve saygılarımla!