HAYATIN RET NOKTASI
Kaçıncı darağacının kuruluşu o gözlerinde
Bir bakışa kurban ettiğin Kaçıncı ölüyüm ben Aşk tuzaklarıyla Gönül tezgâhında işkence çeken Hasretin kırbacıyla İplik iplik damarları sökülen Kaçıncı tutukluyum ben Sana sesleniyorum sana Beni diri diri gömdüğün mevzilerden Salınıp durma Şu umutsuz aynalarda Sök götür hayalini gözlerimden Sabrı kalmadı düşlerimim Yetim duygularım çıldırmakta Susma susma ne olursun söyle Böylesine ucuz muydu iptal ettiğin sevgim Böylesine değersiz miydi? Avucunun içinde sıkıştırıp attığın yüreğim Bakışlarımı kefenlerken titremedi mi gözlerin Diri diri gecelere gömerken utanmadı mı ellerin Gün gün acıların potasında Damla damla erittiğin Hangi sürgün gecelerin hediyesiyim ben Hayallerimin boynu bükük Umutlarım sızdı kaldı kuytu sokaklarda Bir mum gibi eriyip dökülüyorum Yalnızlığın avuçlarına Gel de sitem etme imkânsızlığa Gel de isyan etme kadersizliğe Çatlama vurma gel de kafanı duvarlara Sana rahmet okur bir yanım Ürpertiler içinde öbür yanım Kendi kendine prangalar vurduran Kaçıncı deliyim ben Gözlerime bakıyorum nefret akıyor Ellerime bakıyorum isyan akıyor Yalnızlığın doruğunda Hayatın ret noktasındayım Ölüm devriyeleri geziyor damarlarımda Bütün hücrelerim cinnete komut bekliyor Suskun dudaklarım Kurduğun idam sehpalarını seyrediyor Yitik bir can olarak geçeceğim yoklama defterine Umutsuz hayallerim tutacak yasımı Vay benim vicdansızım vay Sor o vurdumduymaz bakışlarına Sor umursamaz gözlerine Sor beş para etmez yüreğine sor Azrailsiz öldürdüklerinin sürüsünde Kaçıncı cesedim ben |