ÖZÜNÜ MECNUN BİLGirilmez benlikle gönül evine Nefsini ateşle yak da öyle gel Dost istersen eğer can bülbülüne Gülzar ol gülleri tak da öyle gel Dostun cemalinde ara Mevlâ’yı Arayıp da durma çölde Leylâ’yı Göreyim der isen güneşi ay’ı Bulut ol göklere çık da öyle gel Ne kul et kimseyi ne de efendin Munis ol mecliste dinlensin pendin Aramak istersen kendinde kendin Mânâ deryasına ak da öyle gel Aşka düşenlerin hali pek yaman Lâkin sırrı bilen istemez aman Yanmakta dilersen eğer ki derman Gönül gözün ile bak da öyle gel Bir gün bir hal olur kaftan biçilir Ayrılık şerbeti o an içilir İki kapıdan da aşkla geçilir Gönül çilesini çek de öyle gel Bom boş yaşamanın ne âlemi var Dostta buldu Özay aşkı aşikâr Gönül dergâhında kıldıysan karar Cânı cânân için yak da öyle gel |
Ayrılık şerbeti o an içilir
İki kapıdan da aşkla geçilir
Gönül çilesini çek de öyle gel
Gerçekleri anlatan güzel duygularınızı ve dizelerinizi candan kutlar başarılarınızın devamını dilerim. Saygılarımla...