Hoyrat Bir Gecenin Hüzünlü Yalnızıgeceye hüznü düştü yağmurların perdelerde bir şeytan oyunu başlamış lambanın ışığı titrek, umut vermiyor karanlık üstüme geliyor duvarlardan bütün kuşanmışlığıyla gece kapıya dayanmış lambada alev titrek, korkak, yenilgiye baştan teslim dışarıda merhametsiz bir yağmur benimse direnişim, onuruma sadakatim aklıma düşüyor tarih ve kavgalar zamanda kaybolmuş yüzler, renkler karanlık ortaya çıkmış bütün kaybolmuşluklar şimdi seyirlik bir drama teslim gözlerim yağmur yağıyor dışarıda körkütük sarhoşlar yollarda sanki teneke sesleri, çarpışan ağaç dalları ve ruhunu yıkayan şeytanlar bütün ordularıyla bir işgal başlatmış bulutlar işbirlikçi bir karanlık ve çığlıklarıyla damlalar kurşun çakıyorlar pencereme, şimşekler tehditkar bir yerlerde toplar patlıyor, ve baykuş çığlıkları yağmur yağıyor dışarıda oysa yağmurda yüreğim ayine dururdu büsbütün su olurdum yollarda, delicesine akan sesine geçerdim şırıltılarıyla saçakların varlığımı sürüklerdim hoyratça sokaklarda yerlerde akan kan ve çamur kadar çıplak ruhuma yağardı yağmurlar kederlerimi sele verirdim emanet eskiler bitmez derdi ya yıllarca hüzünler artık hüzünlü yalnızıyım gecenin karanlığımdan korkuyorum 03.05.2005 Ankara (Berfin Bahar-Ağustos 2005 Sayı: 90) |
Değerli dost güzeldi şiiriniz ilmek ilmek işlemissiniz duygularınızı şiirinize tebrik ederim,kaleminiz daim olsun.
Saygı ve selamlarımla
Bilal YILMAZ