İÇ DÖKÜŞÜM
Giderken bıraktığın sevgi kırıntısını
Senden habersiz büyüttüm içimde Sensiz çürürken bu cansız bedenim Ben seni hiç unutmadım… Seni, içimin oyuklarında saklıyorum Kimse bilmesin, kimse dokunmasın diye Adını kalbime fısıldıyorum, Kimse duymasın, kimse çalmasın diye… Eğreti dostlukların meskeni olmuş divane gönlüm Ne dost kalmış yanımda, ne adam gibi bir seven Kaç darbeye dayanırım, kaç kere kanarım daha Söyle ey yosun gözlerine yandığım, Söyle kaç gece daha ölürüm sensiz… Bırak sevgilim, avuçlarında kader çizgin ben olurum Saçlarına değen rüzgâr, tenine değen yel ben olurum Her yalanına kansam da, göz göre göre Yine seni bekleyen bir ben olurum, Yine sana yanan bir ben olurum… Ne kadar küçülsem de bilirim dönmezsin geri Hadi al yerden yere vur, en mağrur halinde istersen çiğne Ben sus derim ümitlerime, sus derim dilime Aşksız yalnızlıklarımın suskunluğunda boğulurum… Ey sevgili! Ardında yıkık bir adam var sanma Ardında törpülenmiş bir kalp var sanma Son perdesini oynadığım bu sahnede Sen olmasan da hep zihnimdeki odamda saklı kalacaksın… |
Aşksız yalnızlıklarımın suskunluğunda boğulurum…
çok çok güzeeldi...