SAHİPSİZ MEKTUP
merhaba yüreğimin ağrısı
merhaba hüzün dolu şiirlerimin sancısı merhaba sarhoş aşkların yüzü asık hancısı Kaç zamandır yoksunya bu şehrin ışıkları aydınlığına küsmüş caddelerde bir savaş havası ve her yana ölü yapraklar düşmüş istanbul ölü bir şehir hüviyetine bürünmüş renksiz ve solgun kulaklarımda Hüzün çığlığında bir Ney taksimi Unutma nefesimdin sen Unutmak kolay olmuyacak derdin bak ben hala Unutmadım... hani çok severdin ya siyahı sen gidince ben kararttım iyice dünyamı Ne gündüzlerimde güneş var artık , nede gecelerimde Ay Siyah kazağım Hala üstümde Hani bakırköyde son buluşmamızda giydiğim ve üzerimde hep görmeye alıştığın siyah pantolonum bir tek beyaz olarak kağıtlar kaldı elimde onlarada siyah kalemimle şiirler yazıyorum Hani o çok sevdiğin şiirleri " El çek tabib ,El çek yaram derin " "içimde kapanmaz bir dert gözlerin" herşey aynı buralarda dostlar yine senden bahsediyor benimse moralim biraz bozuk , gittiğini söylemedim onlara Unutmadan onlar Hala seni ŞİİR beni ŞAİR sanıyor Unutma gülümsememdin sen, unutmak elbet kolay olmayacak derdin bak ben hala unutmadım.. bu kaçıncı mektup saymadım, bu kaçıncı şiir her cümle dilimde kezzap dudaklarımda zehir bu nasıl gidiş bu nasıl veda insan bir adres verir böyle olmaz dedi Halil usta böyle mektup yazılmaz yüreğinin gözyaşları pulsuz bir zarfa sarılmaz Ayrılmaz evlat et tırnaktan ayrılmaz.. Boşver be halil usta boşver biz yanalım aşklar yanmasın boşver bugünde Sevdalım beni anmasın Muhabbetsiz rakının tadı zehir ya Bu mektupu bizde Ayrılığa gönderelim buda Ayıp değil ya.. GÜNGÖR KAYA ___ |