Senli zamanlarda,sensizliğimdin...
Senli zamanlardaki,seni sevdim.
Belki birlikte olamadık, Başımı omzuna koyamadım hiç. Ama seni daima sevdim... Gün batımları dostumdu,çünkü seni bana getirirdi... Seher vakti,ayrılıktı bizim için,kollarında uyanıp, Göz açma aralığında,kaybetmekti seni... Gerçeğe dönmek bu kadar kolaydı, Senli zamanlarda,sensizlik di zor olan. Oysa en yakın arkadaşımdın,nasılda sevdim seni... Adın Hayal’di,eksik yanımı tamamlayan parçam. Adın Aşk’tı senin. Fantazilerin yaşanmamış benliğin, Bir rüyaydın sen,birazda hayalim. Karar veremedim,nerede olmalıydı (m) n...! Belki de hep korktum,belki sende kaybolurdun...! Adın Sevgiydi senin. Ömrüm boyunca seni bekledim,sensizliği yaşadım. Ne garip, seni yaşadığım her saniye, Sanki yeniden kaybettim. Senli zamanlarda,sensizliği hiç sevmedim. Adın Düş’dü senin. Her gece aynı düşe uyur, Gözlerimi araladığımda, Senii umardım yan yastığımda...! Sensiz zamanlarda,sen-i çok sevdim. Sen en zor anlarımda,can sıkıntımda, Yere düşen her yağmur damlasında, Yüreğimde büyüttüğüm,sevgi çiçeğimdin. Belki de gerçekleşmeyecek hayallerimin, Beyaz atlı Prensiydin. Adın Umut’tu senin. Yaşayamadığım hayallerim, Okuyamadığım ,en sevdiğim kitabımdın. Sen,benim diğer yarımdın, Bulduğumda kaybettiğim... B.KAVAS. |
Fantazilerin yaşanmamış benliğin,
Bir rüyaydın sen,birazda hayalim.
Karar veremedim,nerede olmalıydı (m) n...!
Belki de hep korktum,belki sende kaybolurdun...!
Nasılda kurudu toprağım bile,
Bir damla gözyaşım döndü bir sele,
Yağsam yağmur gibi dolsam ben göle,
Şahlansam ırmaklar gibi aksam bir çöle.
sensiizliğin adını yadım deftere hatıralarımda kaldı kadere sevgiye sarılmış bir derya bile akmak istiyor onun gönlüne çok güzel olmuş yüreğin öyle doluki özlem ve tutku gibi kutlarım değerlerin oturmuş yerli yerinde