Bir gün , oturmuş yudumlarken hayatı,
anlatmak isterdim,
sensiz yaşadığım ve sayende tanıştığım hayatları.
Sonra, benim gözümle kendine bakmanı ,
sana dair yazdıklarımı, okumanı isterdim.

Belki benim tarifim gibi okuyamazdın,
bilemezdin ardında bıraktıklarını.
Yaşananlardan kalsada geriye benden bir parça,
duygularımı, anlamanı isterdim.

Seni seninle yaşamayı,hayatı paylaşmayı dilerdim.
Çünkü:Her şey varlığınla güzel.
Yanımda olmasanda,aynı havayı solumasakta...

Kahveni yudumlarken,anlatmak isterdim sensiz geçen günlerimi...
Kimbilir belkide,sen anlatırdın,yokluğundaki beni...

Sensiz geçen bir gün daha,
bir gün daha ömrümden giden yıl gibi.
Olur ya bir gün geri dönmek istersen,
yeniden başlayalım: pişmanım dersen,
yada ,kaybettiğimiz yılları ,tekrar kazanalım istersen,

Sakın sevgili !sakın,dönme geri...

Seni mevsimlere yazmıştım birlikteyken...
Hazan,çoktan geçti...
Bak, artık kış geldi.
Yüreğim buz gibi,dondurucu soğuğun etkisinde.
Baharı ...hiç bekleme.Çünkü
sen tükettin ,bitirdin tazeliğimi.

Yalnızca ,kum tanelerinden kendini sakın sevgili !!!
Her kum tanesinin zerreciklerinde,parçalanmış yüreğimden,
kırıntılar var,
o küçücük yüreğinde,kocaman bir yaraya sebeb olabilirler.
Her zamanki gibi,bunada aldırma,boş ver sevgili...
Senden başka türlüsü beklenemezki !

Hani bilseydin ya sevgimin değerini,
duyabilseydin keşke yürek sesimi,
sessiz çığlıklarıma cevap olabilseydin,keşke...
keşke beni terketmeseydin...

Görebilseydin sevgimin yüceliğini :
Kendini kıskanırdın,sana verdiğim değerden.

Adını gökyüzüne yazar,Ayışığını söndürürdüm,
Yıldızlar pervane olurdu aşkımıza...
Gökyüzü, ışıl ışıl olurdu sevda ateşimizden.
Gün,kıskanırıdı geceyi.

Her yağmur tanesine yazdım sitemlerimi,
her kum taneside,yüreğimden bir parçayı, esir etti.
Oysa,kum tanelerinde,parçalanmıştı yüreğim...
Bu kez,günbatımına şikayet ettim,gelmeyişini,
yürek sesimi, duymayışını,

Günü, geceye kavuşturdum,
Özlemlerimi,
Hasretine,
kavuşturamadım.

Artık,çok geç sevgili,
Gördüğün gibi,ben,
çoktan geçtim,özlemlerimi,
Gelme artık,dönme geri...
Ben, çok yol katettim,
Sen,
benden,
gideli...

B.KAVAS