Her sabahın alaca karanlığında
Gizli sevdalar büyür içerimde

Hayatın mor gülüşleriyle düşerim yollara
Bazen bir şairin kaleminin ucuna eklenir
Ozanın sazının teline pena olurum
Ve hayat soğuk iklimiyle gelir üzerime

Her sabahın kalabalığına çilekeşliğine rağmen
Donsa da minicik ellerim sağanak , sağanak boşalsa da üzerime
Üşümem poşetimin içinde ki mendillerimle koşarım ekmeğime

Minicik yüreğim acısa da iç çeksem de okula giden arkadaşlarıma
Yılan gülüşlü insanlar alaycı bakışlarıyla gelseler de üstüme
Dost diye yaklaşsalar da yanıma dünya vaatlerine kanmadan
Yol kenarlarına dizilmiş lalelerle büyürüm yarınlara
Kaç arkadaşımı uğurladım bu ışıklarda sayısız ölümlere
Ne inançsız insanlarla savaştım gökyüzünün mavi ellerinde
Ve kara sevdaların tohumunu ektim hep hayatın üzerine
Fırtınalarda savruldum bazen yağmurlarda aşkla kavruldum
Bir köy çeşmesi gibi zalim geçe çek zemheri yıllara direndim
Nice gözlerde hasreti ve nice gözlerde insanların yalnızlığını gördüm
Her sabahın alaca karanlığında ne aşklara tanık oldum bu yollarda

Sırtlanların çakalların ininden hep uzak durdum hayatın ucunda
Amansız kavgamın eşliğinde uzandım gökyüzünde sayısız yıldızlara
Diz çökmedim hayat senin önünde mavi gülüşler bıraktım gecelerle
Sırtından vurulan insanlar gördüm dost eli aracılığı ile
Gül yüzlü bebekler gördüm utandım ama ben utanmadım çaresizliğime

Hayat seni yaşadım minik bedenimle haram katmadım ekmeğime
Bir mor erkek güvercin edasıyla süzüldüm ya hep gökyüzüne
Ama her sabah eşini kıskanan kumru edasıyla yürüdüm ekmeğimin üzerine

Ey! Zalim acımasız insanlar çaresiz yaşadığım bu şehirde
Gurbetin en acımasızlığını düşürdünüz ya içime
Ne yaptınız ne yaptınız diye sorarım sizlere
Bir gelecek mi bıraktınız çaresizlik içinde kıvranan bizlere?

Hani karanfil kokulu oyun parklarım
Nerde oyuncaklarım atlıkarıncalarım
Nerde gökyüzünde salınan uçurtmalarım
Nerde kaldı özgürce uçan göçmen kuşlarım

Ey! İnsancıklar bir gün bitecek bu ışıklarda mahpusluğum
Yine okyanus gözlerimle bakacağım boğazın serin sularına
Gözyaşlarım damla dam la düşmeyecek dost ellerine
Minik yüreğimle aynalara küsmeden yaşayacağım ben yine
Mor güvercinlerle uçacağım aydınlığa bu şehrin üstünde