NAMELERİM ANNEME (1)Katıksız sofraların misafiriyken yürek Ümidimin ağzını bıçak açmıyor annem Nihayetsiz akıma kapıldı sandal kürek Gözüm akla karayı artık seçmiyor annem Talih sırt döndü bize belimizi bükerek Katıksız sofraların misafiriyken yürek Kutsal emanet gibi taşıyorken ezayı Düşünmedim bir kere kim verdi bu cezayı Âlemin kahkahası inletirken fezayı Şu gönlüm şetarete neden uçmuyor annem Neyleyim doğan günü ne edeyim âzâyı Kutsal emanet gibi taşıyorken ezayı Dünüm bu günden acı bu günüm dünden ziyan Tutar mı hiç yerini kardeş akraba âyan Yetim kalmış bahçeme üşüştü yılan çiyan Kargalar korkuluktan korkup kaçmıyor annem Koynum akreple dolu dilimde bir hezeyan Dünüm bu günden acı bu günüm dünden ziyan Öğretirken hayatın yokuşunu düzünü Dağılırdı efkârım öptükçe gül yüzünü Neden toplayıp gittin geceni gündüzünü Benim kendi kendime sözüm geçmiyor annem Kime emanet ettin savunmasız kızını Öğretirken hayatın yokuşunu düzünü Yokluğun demir değnek özlem içimde sancı Şafak güneşe düşman gün geceye yabancı Sürüldüm mutsuzluğa gönlüm hüsrana hancı Eziyet öz yurduma kondu göçmüyor annem Daha nasıl anlatsam bu tarifsiz usancı Yokluğun demir değnek özlem içimde sancı Filiz 2010 Kocaeli Şiirimi seçkiye lâyık bulan değerli kurul üyelerine şiirime sesi ve yorumuyla güzellik katan değerli şair abime ve tüm şiir yürekli dostlara teşekkürlerimle........ |
Tutar mı hiç yerini kardeş akraba âyan"
tutmaz, hiçbir sevgi anne sevgisi gibi olamaz
hiçbir sıcaklık anne gibi ısıtamaz... :(((