Evet arkadaşlar: Şiirim günah-ı kebirede olsun diğer şiirlerimde olsun hep aynı lisanla hakk-ı, hakkaniyeti aradım durdum. Amacım şu köhne dünyada düşüncelerin körleştiği, gönüllerin yozlaştığı, insanlık alemine gerçeğin maneviyat olduğunu anlatmaktır. Günah- ı kebirenin ilk harflerini birleştirerek, o şekilde kağıda yansıttım ki hem şiir okunsun hemde okuyan kişi ’’affet allahım şu günahkar kulunu’’ diyerek Allah’ a niyazda bulunsun. Şimdiden herkese anlayışından dolayı teşekkür ediyorum.

Saygılarımla!

Aşk-ı firkate ahyar oldum; Biçare haller yaşar böyle ölürüm.
Ferman-ı hakk güzel yazar, bunu sabırla yaşayan görür.
Firkatle ağlama!... Olaki sözlerin isyana koşar, seni zulme götürür.
Elem okuyup yazan, cefaya gark olan; Elbet mesrur olur, hal içinde buda görülür.
Taksirat ile yaşadım: Bugün hallerim tövbeye varır şükre bürünür.

Aşkına düş oldum melül melül gezerim şu beyhude zamanda.
Layık bir kul değilim ben sana. Ne olur affet beni, umutlarımla geldim huzuruna.
Lisanım kifayetsiz düşüncelerim boş, yaşamak senle güzel: Beni sensiz bırakma.
Allah’ ım feragat et şu günahkâr kuluna. Etki ahirine vasıl olsun dünyada.
Hikmete mazhar olur mu? Şu ketum-u halim, yoksa yaşarmıyım beyhuda.
Işıksız kalmış gönlüm nefsin elinde, şeytana vasıl olup kötülüğe koştum cahil güruhunda.
Merhametinle nazar eyle bana Allah’ ım: Öyle ki bende şefkatle yaklaşayım şu kainata.

Şu kara yüzümle geldim sana, bir dilenciyim kapında!... Ne olur affet beni.
Ubudiyetimi elinde bulunduran Rabbim seninle güler ve ağlarım ben şimdi.

Gelip geçti nice beyhude günlerim: Artık özlüyorum temiz bir kalp-i arz’ ı.
Ümmeti ümmeti diyen peygambere sadık değilim, anlaşıldı özüm sözüm karardı.
Neyleyim! Nafile mutluluğa gark olacaksam eğreti dünyayı.
Acılar dostum olur dertler sırdaşım, hamd olsun gözyaşım yaradan’ ı aradı.
Hakir görmüş insanlık beni ve bendeki şu halleri. Bense Baki olana arz ettim arzu halımı.
Kaim oldum yolunda sen kabul eyle niyaz-ı fermanımı.
Aciz biçare halim sanadır, affet boşa geçirdiğim liyakatsiz zamanımı.
Rahman-ı kibriyasın, sen: Beni bir sen anlarsın, senden başkasına arz etmem hatırımı.,

Kullarına rahmet eden azamet sahibi Rahman ve Rahim olan Allah’ ım.
Utanıyorum kendimden: Günah-ı kebire ye mazhar olurcasına, nankör kullar gibi yaşadım.
Lakırdı oldu insanlık dilinde Allah adına yaptıklarım.
Utanıyorum Rabbim kendimden Peygamberimize layık bir ümmet olamadım.
Neyleyim! Nafile olan çalışıp kazanmayı, saadet-i müdeaddit yaşamayı ne yapayım.
Umutlarımda sensin hayallerimde sen. Rıza-i bârine mazhar eyle beni; Ne olursun Allah’ım!...

24/02/2010

Mahmut Enes YÜCEL

NOT: Şiiri okuduktan sonra ilk harflerini birleştirerek bir defa okumanızı istirham ederim.