GÖRDÜM Kİ
İnsan gördüm, insanlığın ötesinde,
Haller gördüm, bazen parada bazen gönüllerde. Titremeyen gönüller gördüm, gariplerin feryadı kalır yerde. Gördüm ki, düşünceler düşünceleri boğmuş hâl içinde. Kendini bilmezleri gördüm, hakk- ı bilmeyen. Bencil insanlar gördüm, aç susuz yatan gardaşımı boş veren. Kullar gördüm, Müslüman’ ım deyip de özünü maddeye veren Gördüm ki, halimiz nice olmuş haller içinde. Mazlumun gözyaşında gördüm kendimi, Zalimin öfkesinde yaşadım garipliğimi, Bir hırs ile arzularıma eriştim, buruktur hayatımın sevinci. Gördüm ki, bühtan içinde maşuk arar olduk. Bir ömrün hatırı sadakat da gizli, sen ne dersen dê. Cömertliğe koşarken halin, şeytan diyarını ser eylersin sende. Bilmesen de; Görürsün paranın cefası nefsin dişlerinde, Gördüm ki, bir dirhemde boğulmuş gönüller ahir zamanda. Mahmut bu yaşta neler gördün neler yaşadın. Yaş 25 derken maneviyat diyarın da Hakk’ a nasıl vardın? Bu sırrı söylemek yakar beni, hem söylersem lakırdı sanırdın. Gördüm ki, şu hayat kıyameti yaşar an içinde. 17/06/2010 Mahmut Enes YÜCEL |