Koparır zamanı lokma lokma siluetinden eylül Gözlerim ıska kalır yaşamın kenarında
Sonra Güçsüz bir hiçlik Dolanır yanı başımda Çağrıştırır yine saatler İç çekişlerimde demlenen ayrılığı Seslenince uzaklardan Çocuk yalvarışındaki yalnızlık Göremiyorum Başak tanelerinin yağmura boyun eğişini
Kırık çizgilerinden koparken şimşek girdapları Sarıyor yine alacakaranlığı bulut kümeleri
Dökülüyor hayallerim Bir Bir
Düşerken her parça uykusuzluğuma Saltanatı devrilir gururla belirginleşen krallığın Gamsız duvarların düşle yıkanan pişmanlığı Acı çıngırağı gibi sallanır Tül ardındaki şeffaflık gibi
Artık.. Yaşamın yüzü bu yolda Son bakış Son aldanış Yalnızlığı kararmış bir kuşla kanat çırpan delilik Tanımaz yüreğimdeki kıpırtıları
Oysa Dokunmuyorum titrek yapraklarınıza El pençe Yeşeren hesaplarınızda Yok olmuşluğun kökleri yazılır
Şimdi gidin hüzün ormanlarının rüzgarları Beni almayın Bir gölgeyim artık Şafaklara dökülen Kayıp bir eylül sabahında
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kayıp Eylül. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kayıp Eylül. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
eylül deyince ben yokum hüznünde şiirinde ve acısında... kapkaranlık bir gün ikindisinde oturur yağmur beklerim boşıuna birileri kapatmış gözlerimi geceyi gün bellemişim... hüznünü aldım şiirin birde derinliğini... sevgiler saygılar
Oysa Dokunmuyorum titrek yapraklarınıza El pençe Yeşeren hesaplarınızda Yok olmuşluğun kökleri yazılır
Şimdi gidin hüzün ormanlarının rüzgarları Beni almayın Bir gölgeyim artık Şafaklara dökülen Kayıp bir eylül sabahında...karamsarlık güze değil yürek sıkılır kapanır aşka...harikaydı ...sevgiler...
Şimdi gidin hüzün ormanlarının rüzgarları Beni almayın Bir gölgeyim artık Şafaklara dökülen Kayıp bir eylül sabahında
Tebrikler hüzünlü dizelerdi.Eylül hazanın başlangıcıdır.Neden bir mart,nisan varken eylülü seçtin.Bu kadar hüzünlü olmaya değmez.Güzel şiirin için kutlarım saygılar.....
unutmamak zaten acı getirir şiire birde onu mevsim mevdim betimleyince şiirin gözyaşları bulaşır kelimelere
Artık.. Yaşamın yüzü bu yolda Son bakış Son aldanış Yalnızlığı kararmış bir kuşla kanat çırpan delilik Tanımaz yüreğimdeki kıpırtıları
buraya bayıldım doğrusu açılan yürel yaralarının kanayarak kabuk bağlaması geçti gözlerimden rüzgar çaresiz, ne yarayı iyileştirebiliyor ne kabuğu söküyor. sabaha sadec karanlık gölgesini -ki bence bu yalnızlık ve umutsuzluk - taşıyorsa bir beden aslında yok olmuşluğunu saklıyordur insanlardan. ayakta dururken görsünler diye onurunu bir ölüyü güne sürüklüyordur.
Düşerken her parça uykusuzluğuma Saltanatı devrilir gururla belirginleşen krallığın Gamsız duvarların düşle yıkanan pişmanlığı Acı çıngırağı gibi sallanır Tül ardındaki şeffaflık gibi
-----------karmaşık ve derın duygular ıceren dızeler okuduk tum mısralarda selamlarımla ...
ben yokum hüznünde şiirinde
ve acısında...
kapkaranlık bir gün ikindisinde oturur yağmur beklerim boşıuna
birileri kapatmış gözlerimi
geceyi gün bellemişim...
hüznünü aldım şiirin
birde derinliğini...
sevgiler saygılar