üzgünüm
Sana ihtiyacım var,
Demiştin ve yağmurlu bir gündü, Bir bahar günüydü. Yorgun ve yaralı görünüyordun, Bense sana aldanacak kadar aptal Ve aşıktım. Gökyüzü aydınlandığında Ve sen yaralarını sardığında, Artık benimle olmak için Hiçbir sebebin kalmamıştı, Bense bunu anlamamıştım. Sana seni göremeyecek kadar aşıktım. Yağmurlu bahar günlerine inanmıyorum artık, Yağmurlu günlerde sığınacak yer arayan, Yaralı kedi yavrularına da. Vicdan nasıl kaybedilirmiş anladım, Ve acımak nasıl uçup buharlaşırmış insanın yüreğinden. İyi olduğumu söyleyemem şimdi, En az senin kadar kötüyüm, Kırılmış ve aldatılmışım. Bahar artık daha az şey fısıldıyor kulağıma, Bahar şarkılarım susmuş Ve içinde bahar olan şiirleri okumuyorum. Bir anda girmedin hayatıma, Ama bir anda çıkıp gittin. Beklemiyordum gitmeni, Hiç düşünmemiştim. Arkadaşlarıma ve aile belli etmiyorum, Ama çok fazla üzüldüm. Hayata akan suyumun önüne set çektin, Sen beni terk ettin. |
şiirinin temsı terk edilmek mi ?
öyleyse :
suç senin dizeleri olmuş üstteki. terk edenin değil.
çok fazla üzüntü ile gelen final imgesiz kalmış gibi
gözyaşlarını göstermeyince sen okuyana bizde anlayamadık ;
gidişlere mi ağladığını yoksa yaptığın hatalara mı ?
psikolojisi göz ardı edilmiş aşk şiirleri zordur tabi
şiiri kurtaran duru dil.
finalde elden geçmesi gereken bir dize var gibi geldi bana ;
Arkadaşlarıma ve aile belli etmiyorum,
Ama çok fazla üzüldüm.
yüreğine sağlık şair arkadaşım
selamlarımla....