Eski bir hüzünle uzanmak istiyorum kırlarda
Bana ihaneti değil kardelenleri anlatın
Doğacak güneşe kadar olsun ömrüm
Anılar gibi sürüklensin hayatım
Sular köpürsün çağlayan olsun
Birde gülüşün dökülsün avuçlarıma
Gidersen toprak çatlar çöl olur
Sesim talan olur nefesine hasret kalır
Bekleyiş içinde hüzünle dalıyorum yalnızlığa
Keşke sevebilseydin beni


Güneş dolu yüreğimi karabulutlar sarar
Sarışın bir yalnızlık olur bütün aşklar
Yüreğimdeki kentler çatlar aşka dair ne varsa
Sis ve yağmur dökülür saçlarıma
Bir su sesi birde sığınacak dal arayan kuşlar
Durmadan yağan yağmurda ellerim üşür
Gidersen bu kent sensiz kalır
Kül olup savrulur bu yürek
Gidersen kar yağar saçlarıma
Tel tel dökülürüm ayak uçlarına
Ertelenmesin bu aşk anısı biz olalım bu kentin
Elbet yaşanacak bir tutam duygu vardır
Ellerin ellerimde nefesin nefesimde
Birde başucumuzda sevdiğimiz çiçekler
Keşke sevebilseydin beni


Gidersen bir uçurum kıyısında bulurlar beni
Faili mechul bir cinayetmi olur
Yoksa gazete köşesinde ’Hala Koynunda Resmi’
Ayrıntıların izi kalır soğuk cesedimde
Gidersen yok olup biter herşey
Sisli bir ölüm kalır tarih sayfalarında
Yada adı konmamış bir intihar olur
Gri boyalı tozlu raflarda
Keşke sevebilseydin beni

Ayhan Doğan
(21.11.2009)