Değerli Abim Mürsel Emre Doğan için..

***ŞİİRE DÖNÜŞ***

Şiirli yüreğime yıldızlardan son bir kez,
Dökülsün kelimeler efsunuyla beraber.
Birikmiş yalnızlıklar ve söylenmemiş bir giz,
Dillensin ellerinde, konuşsun birer birer;
Ki anlam denizinin en derinliğinde gez,
Ufukların yeniden dipsiz uzağını sez.


Yıllar yılı serseri başıboş bir sarhoştum.
Unuttum tüm harflerin doğruluk rotasını.
Malayani amaçlar ardında nice koştum,
Yitirdim ülkesinde şiir haritasını.
Bir gün geldi anladım: Ben öylesine "boştum".
Hayallere kapalı, çıkılmaz bir yokuştum.


İnsanlar arasında dolaştım gece gündüz,
Çözemedim bu kaos planında kimseyi.
Herkes ayrı bir dünya, herkeste ayrı bir yüz,
Alamadım payıma düşen yalan hisseyi
Dağlar çıktı karşıma, yollarım olmadı düz.
Kalakaldım olduğum yerde sahipsiz, öksüz.


Kapladı içten içe benliğimi bir hüzün
Paylaşmadım kimseyle, sancıları bıraktım.
Küller altında kalmış, sönüp kaybolmuş dünün
Sayfalarını birer birer çevirdim baktım.
Topladım kırık dökük kelimeleri bugün;
Mısralarla aramda oldu yeni bir düğün.


Şiirli yüreğime son bir kez yıldızlardan
Döküldü kelimeler taşkın yağmurlar gibi
Sızılarım azaldı; alev alev buzlardan
Çıkıp ellerim, aşkın yolunu açar gibi.
Esintiler gelsin hep, hep gelsin sonsuzlardan;
Tadayım gönlümde hep, dünyalıksız hazlardan.


.............................................Murat Kıraç