İbretine ram olduğum gönül ne ummanmış
Ruhumun vecdinne sunulan korkular, halimde hicranmış
Ah, kalbi bitaplığımda ümitlerim hazanlaşmış, nefesin şevki kalmamış
Melalim sükutun burukluğunda sessizliğin rengiyle boyanmış, merak uzaklaşmış

Günler aylar geçsede sancılar ruhuma akmış
Seherin masumluğu kutlu sevdaların hüznüyle şakımış
Ha gün kararmış veya geceler kalbime hicranın elemini sakinde bırakmış
Ölüm henüz yaşarken sinemde başlamış, mavera haşyeti kalbimde çok başkaymış

Ey ömrümün baharında ducar olduğum gam
Hani nerede meşkin süruruyla abat olacağım beklediğim sabah akşan
Bu hicranın sancısına ne dayanır, hasret bahtım için son duraktır acım haktır
Derdim için sığındığım, titreyen kalbimin yegane sahibi yüce haktır, aşka muhtaçtır

Kırılan ümitlerim düşlerin eşiğinde yaşıyor
Halimin fakirliği fevkalade boynumu bükerek, hesapla yüzleştiriyor
Ruhuma beklediğim esinti kar etmiyor, dilim susuyor, kalbim hüznü yaşıyor
Ne kadar bekleyen çilem var ise nöbette ruhumla bedelleşiyor, sürur yinede gelmiyor

Yöneliyorum sessizliğin derinliğindeki sese
Vicdanım haşyetin titretmesiyle nefesimi kesede gözlerim durmuyor
Boşalan yaşlar sanki ıstırabımı ummana boşaltıyor, içim biran rahatlıyor
Zihnim duruluyor, sine-i sesim halimi burkuyor, beklenen aşkı hasret ses vermiyor

Gözlerim uzakların özlemiyle durmuyor
Melalim içime akarak sancılarımı katlıyor, hazan halimi yansıtıyor
Sessiz çığlığım ufkun müsamahasından hamiyet diliyor, hüzün sökün ediyor
Çiseleyen yağmur umuduma neler söylüyor, sular durularak huzur kalbime giriyor

Ne kadar müptela olsam da hesap var
Hasretin bağrında mütemadiyen sancılar yaşasam da hakkaniyet ar
Çıkmaz sokaklar, kuytu köşeler, sönmüş yürekler ancak umutla şevke ererler
Sessizliğin mukadderatında el hak ölümle yüzleşip atisi için rahmeti hep beklerler

Gönül için neler söylense aşka duçardır
Yaşamak bunun için insaniyet bakımından sanattır nefesin vecdi vardır
Sabır çilenin yoldaşı, sevda harın arkadaşı, aşkın sağanağında işaret taşıdır
Niyetin halisliği, gayretin ihsanla ahengi, ihlâsın beklenen fedayı edebi aşk içindir


Mustafa CİLASUN