uzak benim denizlerim. hem uzak hem karanlık

üzerinde hep fırtınalar.

günü al gecesi mor

korsanı,girdabı,belası çok denizlerimin.

sen,tatlı meltemlerin esintisi,

sen baba evlerinin dikili ağacı,

sen günyüzü, sen gece aydınlığı

alışamazsın.

kararır olduğundan çok yüzün

kabus olur rüyaların, uyutmazlar seni.

özlediğin aydınlık sabahlarına

dönemezsin.

ben deniz olmaya çölde başladım.

hep biriktirdim gözyaşlarımı.

bakma kumlu olduğuna derinlerimin

aslında tuzaktır.

geçemezsin.

basamazsın sallanır bedenin savrulur,

türkü tadında şsrkılarda uçar hayalin

tutamazsın.

sen bildiğin yaylalarında gez,

sevindir kasımpatıları.

görünmez onların gözyaşları

sende uyup onlara şen şakrak,

ağlamazsın.

uç kırlangıç ol

kırlangıçlar düşmezmiş suya

uç, uçta denizlerimden uzak ol.