SESSİZ ŞİİR...
yeminler tutuşsun gözlerimde,ıslak ve kırılganım şimdi,
dudaklarının bana öğrettiği mevsimini yitirmiş bir şiirdi sen gittinya..şehrimdeki bütün renklerde gitti şimdi bir küfür gibi dilimde bayramlık sözler o sözlerki;senden yana yetim benden yana öksüzler anlattıkça yaprakları dökülür,elime batar gülller, zaman beni herşeye alıştırdı alıştırmasına da bir türlü alışamadım şu kahrolası yanlızlğına kolay değil gözlerini çizmek yanmayan bir mumun karanlığına sen gittiğinden beri kara kışlar çöktü bedenime sıcaklığını değişmem inan aşkın hiç birşeyine giremem kırk huriyle altın kadehli şarap cennetine her akşam yol üstü sorhoşları bana nispet eder tutar yakamdan yanlızlık,mutluluk şarapta der kaldır kafanı seyret ,gökyüzü bile şarabı içer bir benmiyim aşkın cümleleriyle böyle sessiz oynaşan ayağına prangalar vurulsada sevdiğinin peşinden koşan benden başka kimse yokmu gözyaşı toprağa karışan Dinleyin Ey Ağalar haykırıyor en sessizi şiirlerin hani bir tekne liman ararya ortasında denizlerin ruhum işte öyle ortasında kalmış cehennemlerin GünGöR KAYA |
dudaklarının bana öğrettiği mevsimini yitirmiş bir şiirdi
sen gittinya..şehrimdeki bütün renklerde gitti
....
Sen yoksun...
Gündüzü yok dünyamın
Huzuru yok uykularımın
Sileni yok gözyaşımın
Varlığınla anlamlıyım...ANLAMALISIN...
Muhteşemdi yürek sesi...Saygı ve selamlarımla.