SON KEZ
SON KEZ
Gece zifiri karanlık gözlerimde Ay firarda Yıldızlarsa sürgün edilmiş sonsuzluğa Ve ben Mezesi hasret olan masamda Yudumluyorum sensizliği Yavaş yavaş Gecenin kirpiklerinden süzülüyor Gözyaşlarım Tövbesi yarım kalmış günahlarıma Ruhum hoyratça dalgalanıyor Beni sarhoş eden anılarla Ve ben Düşüyorum ölüm kokan sesizliğe Duymuyorum artık içimdeki fırtınanın Akordu bozuk çığlığını Açın Açın sahnenin perdelerini Vizyona girmemiş hayatımın Galası bu gece Haydi, makinist söndür artık ışıkları Bas Bas şu düğmeye Son kez seyredeyim Yasaklı bir şiir gibi İki dudak arasına sıkıştırdığım Hayatımı Son kez... Son kez SÜMRAN UYMAZ |