afaki hayaller
oyun perdeleniyor hala,bitmeyen bir oyun
roller belli,oyuncular belli,senaryo belli... halen sen oynuyorsun gülleri bense doğal olarak bülbülleri oysaki bülbül olmayı beceremedim de leylek olmayı,kırlangıç olmayı, uçup bilinmez yalnızlıklara kanatlanmayı bildim sürekli yalnızlıkla olmayı.. senin rolün geçici aşklar,geçip giden ayrılıklar biraz hayat,biraz hüzün,biraz da yalnızlıklar.. benim rolüm kırılmaz dostluklar,saflıklar fazlalıklar,acı veren ağırlıklar,yüzlere sinen acılar hangisi zordur bilmem,hangi perde eğlenceli hangi perde hüzünlü,hangi rol sakıncalı bilmem hiç farkettin mi?biz kime oynuyoruz? bir baktığında göreceğin yalnızca; hiçlikler,yalnızlıklar,hayaller,boş tavırlar... |