Hatıralar (2)
Şeffaf hatıralar sisler içinde
El sallarken kader, kayboluyorlar Ağustos ayında kışlar içinde Kalbimde dağ olmuş buz kırıyorlar Bir masal anlatsam dinlermisiniz Masaldan gerçeği seçermisiniz Ben yalan konuşsam siz yermisiniz? Gerçek yazacaksan hep yaz diyorlar Anarşi hortlamış seksen öncesi Kalmamış kimsenin can güvencesi Darbeyle masada Mehmedin sesi Baktıkça yüzlere haz veriyorlar Bölücü pezevenk, kapmış kılıcı Ters giydirmiş şeytanlara pabucu Kanayan her kalbin bizdedir ucu Bir de yaralara tuz basıyorlar Sağcı, solcu diye bölünmüş yurdum Birleşmek diyene damgayı vurdum “Satılmış” diyerek nutuk savurdum Başıma geleni az biliyorlar Düğmeye basıldı oldu darbeler Kesildi nefesler, söndü hevesler Vatandaşım sindi, tuttu köşeler Bunlar vatandaşı kaz biliyorlar Bindikçe sırtına geçimin yükü Çok zor verir oldu en kolay hükmü Her yapılan zulme boynunu büktü Koyunlara dönse naz biliyorlar Ne yürüyüş kaldı, ne de itiraz Sustu, sindi gitti çıkmadı maraz Her gün gıdım gıdım yoldular biraz Perişan hallere saz çalıyorlar Şekere zam gelir, sokak almazdı Mutfakta tabaklar, yemek almazdı Boykot olur kimse bir şey almazdı Tencere delindi, toz alıyorlar “Benzinin litresi olacak dolar Endeksli dünyaya böyle fiyatlar..” Şimdiki fiyatla üç kere katlar Vatandaş yandıkça köz veriyorlar… O günden bu güne ne’miz kaldı ki Elde ve avuçta zaten yoktu ki Bize bu nifakı kimler soktu ki Eğri büğrü yolu düz görüyorlar Sanki ruhlar terk etti bedenleri Kabullenir olduk, her bir şeyleri Her yıl azaltarak, tüm bireyleri Yavaşça dünyadan vaz cayıyorlar Gençliği sokaktan alıp ofise Sanki çokmuş gibi gömdü bilgiye Bilgisayar ona büyük hediye Çet leşip, metleşip haz alıyorlar… Yine söz uzadı, sayfayı aştı Tek bir tuşla dünyaları dolaştı Akıl dibe vurdu, dimağlar şaştı Biraz yavaşla da, hep yaz diyorlar… 15.11.2007 Necati ŞİMŞEK Ankara |