Hatıralar (3)
Yetmiş sekiz yılı okul bıraktım,
Bırakmak ne demek adeta kaçtım, Sanatkâr olmaktı bütün maksadım, Kavgalar bitmedi, kudur dediler.. Başladım körpeydim, iş hayatına Tahsil devam etti, bakın bahtıma Sanatkârlık girdi gönül tahtıma Tornacılık işte budur dediler.. Patronum not verdi alırken maaş Sanat ilerlerken, ilerledi yaş Sanat bileziği içindi savaş Öğrendikçe bana, sabır dediler On iki Eylülü alırsam milat Anılar zorlaşır, beynime inat Düşündüm ki zorla verilmez fırsat Kaçan balık büyük olur dediler Asker oldum sene seksenin biri Ardımda bıraktım kavgayı kiri Askerde dinçleştim odum dipdiri Askerlik adama yarar dediler Üç ay Kırkağaç ta yürüyüş yaptık Komandoyduk hemide jandarmaydık Dosta güven düşmana korku saldık Hasretlik gurbette yıkar dediler Dağıtımım çıkınca Bileciğe “İl Jandarma Alay” bak inceliğe Fazlalıklar gitti döndüm ipliğe Askerlik burada kibar dediler... Fazla değil orda onbeş gün kaldık Sonra emir çıktı, verene sağlık Bölükçe soluğu trende aldık Tren yolculuğu yorar dediler İstanbul da geçti sonraki aylar Sağmalcılar daydık biz ve mahkûmlar Felek darbe vurmuş kaçmış uykular Günler geçer ceza biter dediler Askerlik bitince döndüm sılama Hasretle sarıldım ana babama Allah nasip etti döndüm yuvama Bacamızdan duman tüter dediler Önce işe girdik fırsatı tepip Memur olmak vardı rüşveti verip Sıfırdan başladık bismillah deyip İşe başla ardı gelir dediler.. Çalıştık, öğrendik incelikleri Sırtımıza giydik usta gömleği Kesmedik öğrenmeyi mesleği Çıraklık mezarda biter dediler Evlendik bu ara, birleşti yaşam İki kişiliğe çıkmıştı tasam Annem vefat etti karardı dünyam Hayat işte böyle geçer dediler Yavrularım oldu, üç tane hep kız O üç kız bahtımda üç tane yıldız Evlenip gittikçe kalsak ta yalnız Köroğluyla Ayvaz yaşar dediler... Hatıralar böyle uzar yazdıkça Gerisi gelecek ömür oldukça Okuyan olursa fırsat buldukça Necati gerisin yazar dediler… 23.11.2007 Necati ŞİMŞEK Ankara |