bu yağmurlar ağlatır insanı
kara kaplı defter açılır görmek niyetsiz
ve suret akar akarsu saflığında
korkaklık bana yazılan bir dua sanki
ey tanrım duy beni
sirenler susmuyor kurduğun dünyanda




alnımda soğuk terlerim dondurucu
dokunmak buz banyosu
titriyor beden
farketmek göreceli başkası için
halen bir ümitle yürüyorsam zifiri yaşamda
uyanmasın uyku inatla




besleme nefesim kesik atıyor nedense
gidici olmak ürkütücü sebep sense
hedefe kiltlendi bu can
sana dokunan ilk bakış gibi
sihir algılaması boşa çalıştı bende
birden vuruldu yürek pusu sessizdi
kaçma şimdi
vedayı sen yazdın




çeltikler duvarımda
gece olunca daha kuvetli duyguların isyanı
kara delik içine çekiyor usulca
habersiz yatıyorsun yatağına ne mutlu sana
artık zamanı geldi
kabuslar öbeklensin ruhuna
kurtuluş kaçsın rabbine yalvardıkça.............