Çıkma Karşıma
Bu yol benim çıkma karşıma n’olur
Dikenleri sivri, gülleri acı Her köşe başında gölge bulunur Bu yol benim çıkma karşıma n’olur Bir başka mutluluk her ayak izim Ne yazım bellidir ne bir tek güzüm Gözümde yaşlarım ki süzüm süzüm Bu yol benim çıkma karşıma n’olur Ne baharı getir, ne de kışları Bir araya gelmez uzak uçları Ellerin semaya yakarışları Bu yol benim çıkma karşıma n’olur Hasreti hicranı başa taç ettim Saymadım günleri bilmem kaç ettim Yokluğu beynime bir kırbaç ettim Bu yol benim çıkma karşıma n’olur Vuslatın haramdır beklemem helal Gözlerim kördür, dil hücceten lâl Çıkarsan karşıma derim burda kal Bu yol benim çıkma karşıma n’olur Eline yüzüne, güzel gözüne Beyazlara mahkûm pembe tenine Tutunup bırakmam eteklerine Bu yol benim çıkma karşıma n’olur Lafzına kandığım tatlı dil gibi Uzanıp tuttuğum sıcak el gibi Dalında haykıran bir çok gül gibi Bu yol benim çıkma karşıma n’olur Garibin kaderi tek yürümektir Gölgeyi ardından tek sürümektir Görmeden uğrunda hep erimektir Bu yol benim çıkma karşıma n’olur |