Sevilmeden sevmekten daha feci bir şey yoktur. TURGENYEV
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ONDÖRT NUMARA LÂMBA
kadiryeter
5,0 / 2 kişi ·0 beğenme · 4 yorum · 1612 okunma
ONDÖRT NUMARA LÂMBAOndört numara lâmba, çift zilli çalar saat, Mutlu bir hayat sürer, gönlümüz idi; rahat, Ne televizyon vardı, üstüme; toprak örtmez! Nasîhatler dinlerdik, târih bilirdik: Heyhâd. Kadir Yeter. TRABZON. İlgi: www.fotografdefteri.com/54683/ fotosuphi A.Sıtkı Gevrek |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ONDÖRT NUMARA LÂMBA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Ondört numara lâmba, çift zilli çalar saat,
Mutlu bir hayat sürer, gönlümüz idi; rahat,
Ne televizyon vardı, üstüme; toprak örtmez!
Nasîhatler dinlerdik, târih bilirdik: Heyhâd.
Kadir Yeter. TRABZON
-----------------------------------------------------------------
14 numara lamba çok lükstü. Herkez kullanamazdı. "İdare" denilen gazyağı ve zeytinyağı yakarak aydınlatanlar vardı.
Işıklar çok çok ölgündü, ama, kime ne, kaygıya ne gerek, herkes aşık garipin, kerem ile aslının hikayesine dalmış can kulağı ile okuyanı dinlerlerdi. Zaten ölgün ışıkta okuyanın önünü aydınlatırdı zar - zor. Herkesin mutlu yatıp, mutlu kaktığ zamanlar vardı. Cılız ve ölgün ışıkların varlığı ve yokluğu bile olmazdı hiç kimseye tasa.
İmi timi yoktu televüzyonun. Adını söylüyenin boynuna yafta asarlardı, "delirmiş" diye. Radyo dersen, küçük bir çeyiz sandığı gbi birşey, oda çok zenginlerin evinde süs gibi dururdu, çünkü zırıltıdan, parazitten zaten dinlenemezdi.
Mirasyediler gibi yaşıyoruz şimdilerde; acaba "kimin, hangi yoksulun, tüyü bitmemiş hangi yetimin hakkıdır" diye sorgulamadan. Sevgi ve esenlik dileklerimi sunarak kutluyorum. Kemal Polat
Mutlu bir hayat sürer, gönlümüz idi; rahat,
Ne televizyon vardı, üstüme; toprak örtmez!
Nasîhatler dinlerdik, târih bilirdik: Heyhâd.
Kadir Yeter. TRABZON
-----------------------------------------------------------------
14 numara lamba çok lükstü. Herkez kullanamazdı. "İdare" denilen gazyağı ve zeytinyağı yakarak aydınlatanlar vardı.
Işıklar çok çok ölgündü, ama, kime ne, kaygıya ne gerek, herkes aşık garipin, kerem ile aslının hikayesine dalmış can kulağı ile okuyanı dinlerlerdi. Zaten ölgün ışıkta okuyanın önünü aydınlatırdı zar - zor. Herkesin mutlu yatıp, mutlu kaktığ zamanlar vardı. Cılız ve ölgün ışıkların varlığı ve yokluğu bile olmazdı hiç kimseye tasa.
İmi timi yoktu televüzyonun. Adını söylüyenin boynuna yafta asarlardı, "delirmiş" diye. Radyo dersen, küçük bir çeyiz sandığı gbi birşey, oda çok zenginlerin evinde süs gibi dururdu, çünkü zırıltıdan, parazitten zaten dinlenemezdi.
Mirasyediler gibi yaşıyoruz şimdilerde; acaba "kimin, hangi yoksulun, tüyü bitmemiş hangi yetimin hakkıdır" diye sorgulamadan. Sevgi ve esenlik dileklerimi sunarak kutluyorum. Kemal Polat
emre vehbi alkan
27 Şubat 2010 Cumartesi 14:16:21
Severek okudum üstad. Kırılmasın kaleminiz.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 27.2.2010 12:20:10
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 1612
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
BİZLERE ANCAK TEBRİK VE TEŞEKKÜR ETMEK DÜŞER,
KADİR BABA!