sen öğretmeseydin şayet bildiğimden ötesini
ve bilmediğim bu sevda denen sonu hüsran serüveni
dokunduğun her yer alev alıp yanmasaydı.
şimdi adı da intizar olmayacaktı bendeki her şarkının.

ve çöller kavrulmayacaktı şu gökyüzüne inat.
göğüs kafesimde inlemeyecekti…
düşmeyecekti beynimin ortasına ayrılık denen gülle…



GİDENLER ARKALARINDA BIRAKTIKLARI HARABE OLMUŞ YÜREKLERİ GÖREBİLSELERDİ İNSANLIĞINDAN HİCAP DUYARLARDI!ÇOK GÜZEL HÜZÜN DOLU DİZELER YÜREĞİNİZE DUYGULARINIZA SAĞLIK DEĞERLİ DOST YÜREK TEBRİK EDİYOR DAİMİ BAŞARILAR DİLİYORUM.SELAM SAYGIMLA...

Final muhteşem olmuş:
sus yüreğim sus artık,
giderse gitsin bahtımın ömrü,
her giden bitseydi çöl olur muydu?
yüreğimdeki bu cennet…
............Sadece tebrikler diyebiliyorum,sustum...ESRA

Gidenleri,terk edenleri düşünürüm çoğu zaman.Bencillikten mi yoksa gidişlerinin başka sebepleri var mıdır diye...Bence biraz bencillikten...Sırf kendi mutlulukları için hoyratça arkalarına bakmadan,geride ne bıraktıklarını bilmeden( bilmemelerine de imkan veremiyorum ya) gitmek...Acaba her akşam yastığa başlarını koyduklarında vicdanları onlara hesap sormuyor muki?
Yüreğinize sağlık.Sevgi ve saygı ile

ben bilmezdim bir yürek nasıl bin parçaya bölünür…

Ah ah parçalar tozlara dönüp uçabilseydi geçmişe
Ben ahları çekermiydim...

Tebrikler hüzünün dizelerine...

Zordur, ağırdır, dokunur iz bırakır vedalar ve gidiş/ler... Düşünmez çoğu zaman giden, geride kalanı. Belki de sevmemiştir kalan kadar. Ondan bilmez gitmenin ağırlığını, yokluğunun zorluğunu. Var mıdır dönüşü, dönse geri getirebilecek midir yürekten gidenleri...?! Silebilecek midir yaşanmış izleri..! Kaybedilenleri.. Belki de kavuşmamalardır sevdayı sevda yapan, kimbilir...!
Bir şarkı çalar gibiydi taa uzaklardan. Bir melodi dinler tadındaydı dizeleriniz sn. şairim. Hüzünlü, buruk, isyanlı ama lezzetli. Ölmemeli o çocuk. Hani o içimde saklı denilen çocuk. Ne ölmesine, ne öldürülmesine izin verilmemeli.. Hayata, yaşanmışlıklara tüm acı üzüntülere inat yaşamalı o çocuk. O umut çünkü. O hayata tutunma. O yürek. O çocuk ölürse sahibi de ölür çünkü...
Saygı ve sevgiler güçlü kalem..

yitip gitse de aşklar
bırakır amansız tortusunu
yüreklerde
ve gün gelirkök salar
aşk yosunları bir şiirde

Lâ'l çığlıklar sanılır dizeler
oysa aşk'ın büyüsüdür o sözler


pek yamandı şiirin şairim, aşk'a ve yürek tortusuna selam olsun.

bir zaman diliminde bir nefes aşk,
kalmamalıydı böylesi bir tutku…
böylesi bir ölüme meydan okuyuş,
hiç yetmedi,
yetmezdi de o cennete emsal her dokunuş…
gel gör ki zamansız…
çıkıp gittin ya hayatımdan, kâbus gibi bir gerçekle…
gönlüm çılgın bir isyanın, hınca hınç sessizliğinde,
çığlık çığlığa ezilirken,
gün görmemiş bir hüzün akar gönlümün gözlerinden…
bir çocuk ölür…
tarifi imkânsız bir cehenneme düşerek…
bir çocuk kaybolur…
içimin bu labirentinden, kurtulmayı unutarak,

ve en ağır sürgünlere heveslenirken

sus yüreğim sus artık,
giderse gitsin bahtımın ömrü,
her giden bitseydi çöl olur muydu?
yüreğimdeki bu cennet…

Çölün susuzluğunu vahada bilir
ama aldırma,
herkes cennete gideceğini sanır
ve herkesin yüreğinde bir cennet vardır.

Ben şairi kutluyorum.
Zevkle okudum.