Ölü insanlar gördüm. Sadece nefes alıp, veriyordu. Ölü insanlar gördüm. Bizden farksız, Ağlayıp gülüyordu. Ölü insanlar gördüm. Üstelik yaşıyordu. Ama... Kemikleri, Kemikleri çürümüştü…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HAKİKAT şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
HAKİKAT şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sarılan tütün değil zamanmış, Tüten duman hayal değil, hayalim yanmış, Şimdi karanlıktan da öte Karanlığın gölgesiyim, Issızlığın sesiyim, Ölülerin nefesiyim, Yok mu aşkının söylencesi..?
Gölgeler ve ben Ve sen Üçlü karo asıyız Oyunlar oynarız gecenin ahraz vakitlerinde Yıldızların gölgesinde, ayın duldasında Sevişen sarmaşıklarda Ah! hep kaçan sen olursun Sobelenen ben
Günümüz şartlarında, o kadar çok ölü insanlar var ki...Kimi geçim derdinden o role bürünmüşler, kimi kalp acısından... Eve iki somun ekmek nasıl götüreyim diye düşünen insan, nasıl gülsün? Nasıl hayatla barışık olsun? Adam geçim derdindeyken etrafına bakamıyor bile... Canından çok sevdiklerini kaybedenler nasıl gülsün? Yaşamdan tat almadıktan sonra...Yüzlerinde birer maske ile dolaşırlar...Millet gülüyor zannetsinler diye... Kaleminize sağlık.Sevgi ve saygı ile
Ölü insanlar gördüm. Sadece nefes alıp, veriyordu. Ölü insanlar gördüm. Bizden farksız, Ağlayıp gülüyordu. Ölü insanlar gördüm. Üstelik yaşıyordu. Ama... Kemikleri bile çürümüştü…
GÖRÜNÜŞTE YAŞAYAN RUHU ÖLMÜŞ DUYGUDAN YOKSUN OLANLARA GÖNDERİ OLAN DİZELER TEBRİK EDİYORUM DEĞERLİ DOST YÜREK MANİDAR DÜŞÜNDÜREN GÜZEL DİZELERDİ TEBRİK EDİYOR BAŞARILARINIZN DEVAMINI DİLİYORUM.SELAM SAYGIMLA...
ey hakikat gelde bana görün git kulaklarım sağır gözlerimse kör her yanım senindir toprağımda bit bir garip fırtına eserse bir gör.....................................hakikat hakikat..............................saygımla tebrikler
Hayat denilen ya da insanlar olaylar, sıkıntılar, hüzünler öylesi üstüste gelir ki, bunalır boğulur insan, hatta bıkar bazen yaşamak denilenden. Yaralanmışsa yürek acılarla, boşluklarda kalmışsa ve öyle bir hale gelir ki adına yaşam denilen nefes alır verir yapman gerekenleri yaparsın ama kalmaz bir ölüden farkın.. Yiyip içen içi kan ağlarken gülen ve sadece yürüyen ölülerdir onlar aslında... Kısacık ama sorgulayan dizelerdi.. Saygı ve sevgilerimle...
sera. tarafından 3/26/2010 12:27:55 AM zamanında düzenlenmiştir.
Sarılan tütün değil zamanmış,
Tüten duman hayal değil, hayalim yanmış,
Şimdi karanlıktan da öte
Karanlığın gölgesiyim,
Issızlığın sesiyim,
Ölülerin nefesiyim,
Yok mu aşkının söylencesi..?
Erol URAZ 25/07/2011