Köpekler Ve Turnalar
Ozamanlar çocuktum.
BaKıŞların beni sonsuzluğuna çekerdi, bilinci kayıp YaZımın. Hayatın altına yatmış mor orospularda ruhumu dinlendirirdim geceler boyu kaygan sevişme anlarında. Ve hayatın teri ağzıma damlardı, med-cezir orgazmlarında. Sonra siyah kelebekler yakalardım köküne zakkum, ağaç dallarında. Kelebekten kalan tek gerçek insanların da değişebildiğiydi. Ama mor orospularım kadar kozasına sadık kalamadı hiç kimsem. Eflatunu hayat sanarken kızıl ölümlerde kendi katilimi buldum. Nice benler öldürmüştüm, mor orospulara sorun. Köpekler ve turnalar vardı mavi düş kırığı bilyelerimde, Ben hep kedice pazarlıklarda yuduzurdum Siz eflatun dostları; isyanım sizedir bilesiniz. |
ilk dize( ki satırdaha doğru) bir anlatı girişi gibi. Şiir elbette anlatımdır ama di' li geçmiş eklerinden kaynaklı bir zaman dilimine sıkıştırılmış kısa bir içdökümdü bana göre. İçerik elbette ki güzel ;
"Hayatın altına yatmış mor orospularda ruhumu dinlendirirdim"( geceler boyu kaygan sevişme anlarında) bu uzantı açıklama olmasa iyi olurdu, burdaki ruh dinlendirme zaten çok net.
"med-cezir orgazmı" bu çok sırıtmış,şiirdeki ses uyumunu bozan bir yer bana göre.
sonra siyah kelebekler yakalardım / bu düşsel bir kapı aralıyor okura ama dizede bir yanlışlık var gibi
"Sonra siyah kelebekler yakalardım köküne zakkum" yakalardım köküne ? zakkum kökünde ? bir şey eksik ve dolayısıyla anlamı aktarmıyor
"Köpekler ve turnalar vardı mavi düş kırığı bilyelerimde" bu bir şiire davet ediyor okuru hatta okuduktan sonra yazmaya...
Ben hep kedice pazarlıklarda yuduzurdum / kedice "C" burada sertlik ön plana çıkarıyor ve bu da sesi bozuyor.
"yuduzurdu" yu TDK ya bakmadan önce sesi dolayısıyla sevmedim ama değil TDK da google da bile yud / yudu / yuduz / yuduzu gibi bir tanımlama bulamadım.
insanlarında / insanların da olmalı.
ama kalemdeki özgünlüğü sevdim.
Arzu Altınçiçek tarafından 2/27/2010 1:43:36 PM zamanında düzenlenmiştir.