Unutulan
Evet bayan;
Balıkları sevmezdim ama sen benim denizimdin. Unutmuşsundur belki, Zaten eskiyor yüzüm. Geçmişi öğütürken zaman, Yaşayamaz oldum sensiz bitmeyen geceleri. Ve işte öyle bayan ölmedim bile sensiz. Evet bayan; Gülümsemeyi sevmezdim ama sen benim mimiklerimdin. Unutmuşsundur belki, O kitabında Nietzsche haksızdı. Boyalarını soldururken zaman, Aramaz oldum özlemle baktığım resimlerini. Ve işte öyle bayan büyüdüm bile sensiz. Evet bayan; Bağlanmayı sevmezdim ama sen benim son defamdın. Unutmuşsundur belki, Tesadüfler bir araya getirdi bizi. Anıları bir çocuk hıncıyla silerken zaman, Düşünmez oldum aramıza giren onca şeyi. Ve işte öyle bayan unuttum bile sensiz. Sen o son sokak kavgası Sen o son tekme darbesi Acıtmamıştı ki! |