EYLÜL
Bilge bir eşeği vardı bu masalın;
Ve dalından vazgeçen yaprakları, Ki Eylül hep masumdu aslında. Hoş laf kaynatan cadıları vardı elbette; Ve saati tıkayan kum taneleri, Ki zaman hep Eylüldü aslında. Ve hemde patileri kanarken köpeklerin; Kim demiş zamanı eşeleyenlerin domuz olduğunu, Ki sadakat hep Eylüldü aslında. Ve Güneş yakarken cücelerin tenlerini; Gözünün buğusunda saklar aşıklar gemilerini, Ki Eylül Pamuk Prensesti aslında. Ve akrepler zehir kusarken; Alice yelkovanı sakladı kendi yazgısında, Ki Eylül Beyaz Tavşanın saatiydi aslında. Ve sen taş ve makas oynarken anılarında; Rapunzel ağlıyor kendi masalında, Ki Eylül saçlarımı kazıttığım gündü aslında. Ve parmakları betona batırıldı kahramanın; Kelimeler duruyor kendi makamında, Ki Eylül en çok yazdığım aydı aslında. |
mükemmel bir paylaşım.
Duygular hisler ve anlatımlar su gibi.
akıp gittiği bir zamanda gelen ilhamın .
vermiş oldugu ganimetten biz okurlarına
armagan olan eseri Kutluyorum ve
başarılarınızın devamını diliyorum.
Selam ve saygılarımla.