ARDIŞIK DENKLEMAy koşarken buluta geceye bir sır verdim Donakaldı yıldızlar paylaşırken yasımı Yıllanmış ümidimi kızıl ummana serdim Temizledi göz yaşım içimde kir pasımı Önce seni kınadım sonra kendimi yerdim Topladım birer birer tarağımı tasımı Bir ben ağladım bana bir de vefalı derdim Ay koşarken buluta geceye bir sır verdim Okşadım hayalini dokunmadan son defa Vazgeçtim gelecekten geçmişe dönüyorum Nasılsa yüreğinde barınamıyor vefa Gözlerinde tutuşup kalbinde sönüyorum Bana bir kaç beden dar ölçüp biçtiğin sefa Taştan katı kalbini yumuşar sanıyorum Oysa her bir zerrene çoktan işlemiş cefa Okşadım hayalini dokunmadan son defa Ardışık denklem gibi yokluğunla varlığın Sensiz kere sensizim sen yanımdayken bile Genişliğinde saklı dayanılmaz darlığın Sonsuz kere sonsuz kir ismin artık bu dile Ders diye okutulsun yar’lara bu yar’lığın Kendin için dilek tut bol bol hayırlar dile Ruhun gözde ülkesi krallığın çarlığın Ardışık denklem gibi yokluğunla varlığın filiz 2010 |