Gül Kurusunda
gül kurusunda
sıyrılmış kent sokağı söz arasında yalnızlık dokuyordu mavi gözünde mavi damlacık düştü güneş özünde yalnızlık sokuyordu ıslak sözünde buz gibi damlıyordu türkü yüzünde yalnızlık okuyordu yalancı güldü daha da gülecekti yanar közünde yalnızlık kokuyordu yar kıyısında atlamak vardı yönsüz kara izinde yalnızlık çöküyordu 220210-8denizli |
okurken insanı yormuyor şiirsellik içinde düşünceye itiyor.
saygımla