Kim'lik'siz'imAlın çatıma çizgisi düşer ömrümün Sahipsiz kaldığım anda yitirdiğimdir gençliğim Kimliksizim Nefesime ayrılığın kokusu siniyor Yalana boyanmış kitapların satırları düşüyor şiveme Türküler ağlıyor, sözler hıçkırığa boğuluyor benimle Kime ne Yoluna çıktığım mevsim susarken çığlığım karşısında Çatlar toprağım , kurur dudaklarım Üşümeye başlar ten, kurşuni ayazlar sızar derinlerine Yılışır öksüzlüğün kefeni Ve yasaklı bir tapu çıkar benliğe Uçurum mavisi eşliğinde kıyılarım alev alırken Kirpik uçlarımda asılı kalmış yarınlarım siyahlarını giyer Baştan aşağıya kadar bürünürüm bizsizliğin resmine .................. Artık çerçeveler boş ....................... Umut unutur Unutulan büyür bir hevesle Üzülme... Git şimdi ,hiç birşey olmamış gibi. Sakın arkana bakma Görmek istemezsin beni Benim gibi . 19/02/2010 11;00 eMİNE |
Sakın arkana bakma
Görmek istemezsin beni
Benim gibi .
Yüreğinize sağlık çok lezizidi...