Zaman Tüneli " dünden yarına "
Sendin nefes alışlarımın mecburiyetinde, gölgesinden korkan
Sendin gecelerimi terkeden Sabahların ayaz vurmuş yanlarından parmak uçlarıyla kaçan Biliyordum; Varlığın ile yokluğun arasında kalmış bir çizgiydin alnıma Eskinin düğümlenmiş yarınlarında boy gösterirken bana Şimdi; Başlamadan biten hikayemin satır aralarında hedef seçiliyorsun Kalemimim sivri ucunda Sen kokan boş çerçeveler düşüyor her sayfaya Sırıl sıklam kalıyorum gördüklerim karşısında Her gün aynı; Geldiğin gibi gidiyorsun törpülenmeyen hayatımdan ıssızlığın sesinde sus’um aslında Ve kucakladığım bir hayalden öteye düşmüyorsun payıma "Gün karanlığını serdikçe üstüme , gecesine soyunup acısını giyiniyorum." İçimde saklı kalan sözler ile Gözlerimin ferini yitiriyorum zaman tünelinde Ne özlenen oldum nede özlemdim Hayat hep özletti nedense Aynanın karşısına geçtiğimde eğiliyorum gerçeklerime Ve gurur duyuyorum kendimle Ne kadar bir kadının kirli yüzüne baksam bile Alın teri değmiş belli bir kere 17/02/2010 10;15 eMİNE |
Ve gurur duyuyorum kendimle
meselenin özü bu...
oysa bir çok kişi kendine bakmaya cesaret edemez...
bazıları korkularından,
bazılarıda utançlarından...
siz,
başarmışsınız...
tebrik ederim...saygıyla