ŞİİRİMİZİN HİKÂYELERİ

TAKLA: Sincan’daki seçimlerde, ANAP güçlü iken ANAP’da, MHP güçlüyken MHP’de, sonra bunlardan havasını aldıktan sonra ümitvarı DYP’de bir hareketlilik görünce DYP’de yer alıp Belediye Başkan Adayı zata kırk yılık partiliymiş gibi yapışan zamane sülüğünü anlatır..
AVANAK KELLE: Hürriyetse hürriyeti, zürriyetse zürriyeti namütenahi bir şekilde yaşar iken, Kur’an’ı Azimüşan’ın sıkıntılı, Batı madrabazlığının çıkıntılı dümbüğünü anlatır..
LÂFLA MAKARA: Her Ramazan-ı Şerif geldiğinde bizim Sincan’ın hemşehri dernekleri iftar yemekleri düzenlerler. İftarın gayesine uygun olarak sofralarında bir fakir fukara yer alması gerekirken, şehrin kodamanlarıyla, azılı siyasilerini Kurtlar Sofrası’na oturtan nefs güdüğünü anlatır..
BAŞKANIM LÂFI: Yanına kendisine yapışan sülüğü alan ve sonra bir seçim öncesi o palavralık gür çıkan sesini susturan millete rağmen yine aynı tonda öten parti düdüğünü anlatır..
BOŞA KÜREK: Bu şiir ise ne sülüğü, ne dümbüğü, ne güdüğü.. anlatmaz. Hattâ ‘hah.. yine o ses’ dediğimiz düdüğü de anlatmaz..
Bu şiir, Nur Cemiyeti’nden Belediye Başkanı Rüstem Altunbaş’ın, Şuur Cemiyeti’nden AK Parti İlçe Başkanı Rıza Gezer’e ‘O Çocuk!’ dediğinde, Rıza’ya ‘Başkan şunu şunu dedi’yi yetiştirenlerden, tekrar Rıza’nın sözüyle Başkan’a fitne götürücü hödüğünü anlatır..

TAKLA

Adam yalakanın hası
Başkan! der der takla atar
Cıngıllı at arabası
Atlar kişner dingil öter

Sarmış yağcılık yükünü
Aşar Sincan’ın bükünü
Kuyruk! noktanın Ak’ını
Câmi duvarına sürter

AVANAK KELLE

Adı Türk olsa bile imansız imansızdır
Ermeni kadar hain ve Sırp kadar kansızdır
Dinsiz, donsuz, inkârcı, aptal, avanak kelle
Yetmiş milyon Kur’an’ın içinde Kur’an’sızdır

LÂFLA MAKARA

Baktım bardak içine
Bir Derya şurup vardı
Baktım tabak içine
Etobur gurup vardı

Bir oldu seksen kişi
Lâfla makara sardı
Makaranın genişi
İpsiz sarım yapardı

BAŞKANIM LÂFI

Ortada bir seçim havası yokken
Yağcılar meydana iner oldular
Baş tutacak kadar dâvâsı yokken
Parti başlarına tiner oldular

Neme nem şeyse başkanım lâfı
Başkanlar bu lâfla yaparlar gafı
Üç buçuk adamlar sarıp etrafı
Adamdan adamı kınar oldular

BOŞA KÜREK

Rüstem Bey, ’o çocuk!’ demiş Rıza’ya
Demişse Sincan’a gün mü doğmalı
Her çocuk gün olur gelir hizaya
Kol verir büyütür siyaset dalı

Eğri odunsa bir kör baltaya sap
Budanacak işi dön kendinde yap
Düşürme fitneye bu halkı Ya Râb
Boşa kürek çeksin aklı yamalı