İzmir,aah İzmir...Bir sevdadır yaşamak İzmir’de.Ve karşılık beklemeden sevmektir hayat...İşte NHKMLisesinde öğrencilerim,bir gün etrafımı sarıp,okul futbol tk.kurmamı kızlar da atletizm tk.kurmamı istediler...Her ikisine de olumlu cevap verdim...Ve dedim ki,madem ki tk kurcaz,o zaman çalışmak lazım...Futbol tk ile sahada,atletizm tk ile cumartesi günleri fuarda çalışmaya başladık...Hiç bir maddi beklenti olmadan,fizik öğretmenleri olarak,onların heyecanlarına ortak oldum.Okulumuzda beden eğt.öğretmeni yoktu.
Derken o gün ben her zaman ki gibi,fuardaki koşu yolunda üç tur atmış,çocukları bekliyordum.Kimi bir kimi iki turu zor tamamlıyorlardı...İşte koşuyolu...İnsanlar yaşlı genç yanımdan geçiyorlar...Bilenler bilir,koşuyolunun her iki tarafı dut ağaçları ile üstten birbirine bağlanarak,müthiş bir görsellik oluşturulmuştur...Mevsim sonbahar ve sararan yapraklar...işte çocukları beklerken,sararan bir yaprağın,bir sinema filmindeki gibi,ağır çekimle yere düşüşünü seyreyledi gözlerim...Ne de uzun sürdü bu yaprağın yere düşüşü...Bu yaprak yere düşen ne ilkti,ne de son! Ama bu yaprak,çocukları beklerken,yüreğimden ve gözlerimden gelenlerle beni de yanına katmıştı...Ağlayarak tamamladım şiiri...Çocuklar yavaş yavaş yanıma gelmeye başlamıştı...Şiir bitmiş ve ilk onlarla orada paylaşmıştım...Oturup yere onlara okudum,hep beraber ağladık...Bir yaprak ve bir hayat!
Ancak bu kadar uzun,ancak bu kadar kısa olabilir hayat! Ve bu kadar anlamlı...

Ben eğer karşılık beklemeden sevemeseydim,almadan önce veremeseydim,bu anı yaşayamayacak,bu şiiri yazamayacaktım...

Bu şiiri tüm karşılık beklemeden sevenlere,yalnızca sevenlere armağan ediyorum...Bir yaprağın düşüşü kadar uzun,bir yaprağın düşüşü kadar kısa olan tüm yaşamlara....İzmir,güzel İzmir’e selam olsun...Ve tüm sevdalı yüreklere....

Fuar, fuar
Koşu yolu.
Kimi yaşlı,
Kimi genç,
Koşar bu yolu.

Yapraklar,
Ey dutun yaprakları,
Düşerken ne hissedersin?
Sararan yapraklar,
Gelecek mevsim ne zaman?
Ne zaman yeşillenir dalların?
Bilir misin?

Fuar, fuar
Koşu yolu.
Kimi yaşlı,
Kimi genç,
Koşar bu yolu.

Bu geliş nereye?
Bu geçiş nereye?
Gönlüm, ah gönlüm,
Gözüm, ah gözüm,
Sararan yapraklar;
Sararıp düşen yapraklar,
Yüreğimden gözüme…
Yaşları döken yapraklar
Neden hüzünlendirir beni?
Onun güzelliği mi?
Ayrılığı mı?
Yoksa kavuşması mı toprağa?
Düşen yağmurlar gibi,
Seven yürekler gibi…

Fuar, fuar
Koşu yolu.
Kimi yaşlı,
Kimi genç,
Koşar bu yolu.

Yapraklar, aah güzel yapraklar,
Yeşilken güzel,
Sarıyken güzel;
Ve düşerken toprağa,
Yine güzel…

Sen bu adı nerden aldın?
Çöpçünün süpürgesi.
Süpürürken seni yine güzel
Onun içinde de aşk var.
O yüzden seni incitmeden,
Seni kırmadan toplar yerden.
Yapraklar, aah yapraklar,
Bu kaçıncı sonbahar,
Bu kaçıncı düşüşün?
Yüreğim, aah yüreğim,
Tam ortasındayım bu yerin.
Öyle bir yer ki;
Fuar, fuar
Koşu yolu.
Kimi yaşlı,
Kimi genç,
Koşar bu yolu.


İzmir 13.12.2003