VEDAUmutsuz bir bekleyişti yaşantım Çok genç yaşımda tanıştım acıyla Kısa ömrümde hiç gülmedim Sevgiyi aşkı hiç tatmadım ben Vuslat olunca tüm imkânsızlılar Beklenen değil yar, Azrail oluyor Yüreğim korkuların son durağında Beklemekte topraklara uğurlanacak Omuzlarda taşınacak tabutumu Artık çok yorgun ruhum Ağlamaktan ferini yitirmiş gözlerim Dertleştiğim tek dostum ecelim Hep bir omzumda ağırlığını hissettiğim Geldi gelecek diye bekleyip durdum Ama hep kandırdı beni Azrail Bu kez değil geliyor Ayak seslerini duyuyorum Almaya geliyor yorgun ruhumu Güzel annem, canım babam Bana canından can veren biriciğim ablam Olmadı tutamadım size verdiğim sözümü Yenemedim yenildim bu illete Ne olur ağlamayın ne olur Ben sizi orada karşılayacağım Işıkları neden söndürdünüz açın perdeleri Anne, anne bilirsin ben korkarım karanlıktan Neden sustunuz bu uğultu ne Yoksa yoksa ölüyor muyum? Henüz yirmi bir yaşındayım Doyamadım sevdiklerime Veda zamanı geldi artık Ve sen, sen Azrail’im hadi Önce yavaş, yavaş kanımı zehirledin Sonra avuç, avuç saçlarımı döktün Tüm gücünü aldın bedenimin Mahkûm ettin beyaz çarşaflara Alacak tek ruhum kaldı değimli Hadi onu da alda bitsin bu çile Elveda her sabah süt verdiğim sokak kedim Elveda doğuşuna ve batışına hayran olduğum güneş Elveda türlü şekiller oluşturan beyaz bulutlar Sokak kedim biliyorum bekliyorsun beni Ama ben sana artık süt veremeyeceğim Çünkü ben, ben yenildim İçimdeki kanseri yenemedim Ölüyorum ben ölüyorum Işıklar söndü ebedi karanlıklar sardı Ve ben, ben savaşı kaybettim Mart 2003 ***** Gerçek bir hikayeden alıntıdır ***** |
Rabbim şifalar versin pes etmemlisin.
dualarım seninle mutluluklar senin olsun
saygılar selamlar.