yaşıyorsun nefesinle..
ışıkların dünyasında sesler
öldürdüğünü yine doğuruyor geçmişin izlerini bugüne taşıyan dalgalar hep kıyıya vuruyor hesabını tuttuğum defterde nankör yıllar sayfalarınca hükümsüzdür sahi kaç baharı döktük içimizden ve her yenilişte kazanmanın düşünde çıplak hayallerin çocuksu mimikleri bir zamanların döngüsünde yaşıyor muyduk öncesinde dünyanın ezeli mahkumiyetinde aldatmıyor gözler varoluş bilmecesinde renkler sır verircesine rüyalarda bile berrak ensemden saçlarıma kadar üşüdüğümde yaşıyorsun nefesinle yaşattığım kadar düşünüz siyahın en koyu çiziminden ve bitiniz sonsuza devir bırakmayınız inandığım kadar taptığım putlarım siliniz ellerimden akan dünyalarınızı |
dost yüreği kutluyorum