Metro’nun girişine
2 yavru kedi bırakılmış
geceden
Görevli söyledi
onları bir kutuya koymuş
bana gösteriyor
abi bunları bırakmışlar
öyle
iyiki dedim bebek filan
bırakmamışlar
ya dedi Görevli genç
bi de öyle olsaydı
işin işti işte ozaman
dedim
sanırım
bunu hiç düşünmemiş

Ver dedim kedileri bana
bi sevindi
sağol
bu zavallıcıklar
ne olacak diye
düşünüyordum


Aldım yavrucakları
koltuğuma
Metro’ya bindim
kediler mırnav mırnav
minnacık
millet bana bakıyor
ben gülümsüyorum
kedilerim
yeni doğdular
küçük çocuklar
merak ediyorlar
anne bakalım mı
buyrun gelin bakın
diyorum.

Metro’dan indim
bizim mekana vardım
masaya koydum
kutuyu
Fahri koştu süt aldı
Şehmus küçük çay tabaklarına
sütü koydu
minicikler acıkmış
oturduk sonra
isim bulmaya
Şehmus edi ile büdü dedi
Fahri eze ile meze
Hayrettin eziş büzüş
ya dedim nasıl isim
bunlar
sonunda
herro
merro
diye isimlerini
verdik


Fahri aldı evine
götürmek istedi
bizde öyle kararlaştırdık
kediler
Fahri’nin olacaktı
iyi bak dedim Kasacı
sen merak etme
ben kedi babasıyım Reis

Sonra hep beraber
Fahri’nin fakirhanesi’ne gittik
yolda kedi mamaları
süt v.s aldık
Fahri’nin ev
kaset deposu mübarek
binlerce eski kaset var
tabi arkadaş evli değil
dilediği gibi döşemiş evini
gazeteler yığınla
kitaplıkta eski yazma eserler var
televizyon yok evinde
taş plaklar
eski bi gramofon var
radyo var
dergiler ta 30- 40 yıl öncesinin
duvarlar yağlı boya
siyah beyaz resimlerle dolu
Ressam Monet
Van Gogh
Matissê’den resimler var
Bruce Lee posteri yanında
Fahri’nin keçi sakallı resmi
sonra kara kuşak aldığı
gün çektirdiği 30 yıllık resim
ev müze gibi
geç vakte kadar oturduk
sonra
vedalaştık
kalktık
Şehmus Hayrettin Cengiz ve ben
kediler baktı arkamızdan
çıktık evden
kelimeler boğamızda düğümlendi
konuşamadık
sesimiz boğuktu
sokaklara baktık
karanlık
ve soğuktu.



FARUK TABAK