YAŞAMBir döngüdür Yaşam Aslı aynada gizli Bakınca maskenin düştüğü, Pürüzlerin yok olduğu... Acının ardındaki gülümseme Bir makara Yaşam İplik iplik bedenlerimiz Yarısı kırık, yarısı eksik Kol düğmeleri gibi ağaçlar Renk renk Sedirinden meşinine... Hep aynı adım gibi Bin yürek, bir adım Bir sağ, bir sol Ortası ne bunun Hep tezatlar var Şu diye adlandırdıklarımızda... Sehpanın örtüsü, Televizyonun kumandası Sürahinin bardağı gibi Hep birşeylerin tamamladığı Yaşam diye tutturduğumuz şey... Bazen durumun eylemi Beynimizdekiler... Bir başkasının yerinde olmak istediklerimizdir Yaşam Ya yaşayan bir bedende ya da İki tahta arasında yok olan tenlerimizde Ne ilk ne de son İkiden sonsuza kadar belki... Ya da iki yaşamın ortalaması Yaşlarımız, yaşadıklarımızın Eksilip artılarla çarpımı Varlık dediğimiz şey nedir ki... Yaşam işte, yaşarken ölmek demek... Peki ya Yokluk denen şey Hissiz kaldıklarımız ama Kime göre bu fasıl Akşamların labirent sokakları Adımlarımız bizi nereye götürür... Bir tarafta koşuşturan Nakarat Bir tarafta damla damla akan kan İçlerimizdeki o kinler... Ya da ufak kendimize sakladığımız sevgiler Bir döngüdür YAŞAM Ne ilk ne de son Hep bir ve son dediğimiz Sayı değildir elbet, Bir ortası da vardır Ama kime göre Şartlı tepki için Özneler olmalı Tülay Mert |
ŞİİR DOSTLUĞU HAKKINDA YAZILAN DİZELERİ KEYİFLE OKUDUM…
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…