Hep aynı yüzler,
Aynı gözler...
Bilinmezliklerde saklıdır, benlikler
Bir karanlık odadır yürekler
Aydınlığa hasret
Kimsesizlikten bunalmış kalpler

Renkli bir dünya
Direklerini kırmışlar...
Yağmur gün boyu
Dizlerinde ıslanmış...
Bir kaldırımda gelip gidiyorsun
Ne zaman, ne için bilmeden

Durgun bir hayata atmışsın, adımını
Demir misali...
Kayıklar suda oynaşırken
Sen fenerle oynuyorsun.
Hem de nasıl yakıldığını bilmeden...
Dedim ya, görmek için almışsın
Eline dürbünü
Oysa duyguların göstermiyor ki
Sana seni...
İçindeki tutku büyüdükçe
Bedenin arzuyla doluyor
Neyi, neden bilmeden...

Hep aynı yüzler
Aynı gözler
Ve bitmeyen sözler
Sense bir kıvılcım, bekleyen ateş
Bitmeyen süngü
Ne zaman sönüp ne zaman alevleneceğini bilmeyen
İçindeki lavları bir türlü dindirmeyi beceremeyen bir acemi
Binlerce kulak ve tek bir şarkı
Adı üstünde hep aynı SERENANT !...



Tülay MERT