Ama gel !Bir gece yarısı gel, Şafak kızıl’ı yalnızlığımda Pencereme vururken yağmurlar Islaklığına vur yangınımı Gece siyahı saçlarının... Sessizliğin sesinde gel Saatler aşk’a vurunca Bir beyaz bulut gibi Süzül derinliğime, Dinginliğime... Bana uzak bir deniz’in masalını anlat Mavilerine yatır beni Kıyılarıma vur dalga dalga İstersen fırtına ol Ama gel ! Ser göğsünü rüzgarlara Üstüne yürü ayrılığın Yararken mesafelerini özlemlerin İrkilsin zaman, Sarsılsın ! Sökercesine bir bir yıldızları Topla aşk’ın dayanılmazlığına Direngen sevdamıza, Bitmeyen masalımıza Ama gel...Ama gel ! Can... |