Hadi gece kar yağ birazŞubat ayaz’ı gece, Uzun soğuk ve karanlık Uzak dağların kar’ı eriyor Bir ateş üşüyor içimde Kuşlar düşüyor aklıma, Katar katar Akşam üstlerinin tedirginliğinde Küçük bir sıcaklığın özleminde Kimbilir, Unutulmuş bir taşra kasabasında Kavak ağaçları ne çok üşüyor şimdi Yeşilsiz yapraksız ve çıplak Her rüzgara nişangah/bahar’a uzak Ve kimbilir, Issız bir orman’ın sis çöküğü gözleriyle Buğulu pencere yalnızlığında bir şair Yağmur ıslağı bir şiir’in deminde Mor hüzünlü yitik sevdaların izinde Şubat ayaz’ı gece, Yalnızlık tütse de bacaları köhne evlerin Umut/uçurum kıyısı rüzgarlara vursa da Hadi gece kar yağ biraz/ siyahların üstüne ! |
ne varsa beyaz kefen içinde...