Delal_Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Derdinya,
Birileri yazar Biz yaşarız sevdiğim !.. Eylül’ün hüznünü kuşanmış, Yağmurlu şiir gibi düşüyorsun aklıma Gölet gölet hasretine ıslanıyorum Delal ... Kim çizdi, Yaşanmamışlığında izlerini derin yılların Tomurcuklarını kim koparmış yüzünün Hangi göğün bulutları / gözlerindeki Delal ? Biliyor musun, Bize yalan söylediler sevdiğim Hayat ne gül’dü ne de gülistan O kulağımıza fısıldanan annenin ninnisiydi O çocuk masumiyetimizin hayat’a bakışıydı Seni düşünüyorum Delal, Hazan sinmiş gecenin orta yerinde Bir sessizlik ki hiç sorma ! Say ki Dicle kıyılarında kırık söğüt dalıyım Say ki Karacadağ’da tek başına bir ağaç Yaprak yaprak sana dökülen Delal İsterdim ki, Süt köpüğü ak ellerin ay’ın on dördü yüzün Zülüflerin sarkacında saklı dudağın Saçların ki Mordağlar’ın sevda rüzgarı İsterdim ki Delal, Botan’lı Berivanlar’ın gülüşünde öpeyim Ahh Delal, Bize biçilmiş ömrün tenhasında vurdular Alnımıza yontulmuş yazgının çizgisinde Umut ki toprak kokar bilinmeyen yerlerde Bir Cudi yanar sevdiğim / bir de yüreğim... |
Ben okudukça;
Dicle kıyılarında kırık bir söğüt dalı yeşerdi ansızın...
Karacadağ’da tek başına bir ağaç ormanlaştı...
Mordağlar’ın sevda rüzgarı boran fırtına şimdi...
Botan’lı Berivanlar’ın gülüşü dağlarda yankılanıyor kahkahalarca...
Bir tek Cudi yanmaya devam ediyor hala kızıl/tepe'lerde kızııl kıyamet!...bir de sevdanın destanını yazan, yazdığı destanı sayfa sayfa cudi yangınında yakan "Anka yürek"!...
Ki Ankalar küllerinden doğar yine yeniden...
ŞİİRDİ...beni bitirdi....
Bin saygı...