Kim Saklar Nefesini.?
Son nefesime sakla mor dersini gömleğinin..
Eza üflemiş buyruksamışsın gövdeme İki satır, İki cümlelik çöl yangını revan etmişsin, Ateş öpsün, Diken sevsin, Hasret sarsın demişsin.. Senli düşlerimi yasak kılmış, Canımı kokuna ihanet saymışsın.! Ah yaramdan akan kana Kirpiğime ektiği yaşa gülen, Yazık ki sen uzak diyârlar da Kadrini bilmeyecek sevdalara soyunmuşsun.. Asi hüzünler sararken geceni, Soğuk umutlardan başka Tutunacak dalı olmayan ürkek çocuk sessizliğinde, Kim saklar nefesini çatlayan ciğerinde! ? Demem o ki ben sende; Serseri anlık bir rüzgâr esintisi, Yüzüne dokunamadan düşen Yasaklı bir yağmur zerresi.. Silik belirsiz bir hayalde Beni andığın varsa bir gece, Aşkım haram,delirmiş cinnet! Yoksun.! Yaşam sökülmüş gırtlağımdan, Ne senden alacağım var, Nede ölümün sinsiliğinden.. Yeryüzü yürürken üzerimde, Ben ah’ımı kokuna banıp Kanımla yazıyorum her yere.! 08.02.2010 |
ve emekti selanlanması gereken
kutluyorum yürekten
şiir,umut ve sevgiyle....