İZMİR AĞLIYOR.....
Yalnız ben değil birtanem,İzmir ağlıyor yokluğuna
Sahilde dalgalar bile kahrederek vururken kıyıya, Martılar artık mutluluk çığlığı yerine yas tutar olmuş acınla..... Ben ise duramaz oldum artık ayakta.... Dalgalar,martılar,hatta sokak lambaları bile ağlarken; Ben ise ağlayamaz oldum sessiz hıçkırıklarla. İzmir bile ağlıyorken aşkım yokluğuna, Ben oldum tam anlamıyla bir serseri avare.... Sensiz ne akan gözyaşımın,nede İzmir sokakalarının anlamı yok aşkım, Hele birde sahilde yağmurda delice dolaşmanın....... İzmir ağlıyor aşkım hala ardından, Bulutlar patlamış,deniz delirmiş bir yandan,,, Bana seni soruyor adeta lodos,yüzüme tokat gibi vururken, Söyle ben nasıl dayanayım?,İzmir bile ağlarken ardından? Adım adım hatıraların,hayalin peşimi bırakmaz,, Kahretsin ki azrail ölüm şerbetini sunmaz, Ne olur bırakma tut ellerimden aşkım, Sensiz bu can,bu acıya daha fazla dayanmaz...... |
Kahretsin ki azrail ölüm şerbetini sunmaz,
Ne olur bırakma tut ellerimden aşkım,
Sensiz bu can,bu acıya daha fazla dayanmaz
NE TUTKULU BİR AŞKI BU SÖZLERİ YAZDIRMIŞ SİZE TEPRİKLER SAYGILARIMLA,,,,