DENİZİN ÖFKESİ
Kara gözlerini açmış dövüyor taşları
Hırçınlaşmış nedendir bilinmez kızgınlığı Karabataklar eşlik etse de dostluğuna Çatmış kaşlarını salıyor dalgaları sıra sıra Küçük bir kayık boğuşup duruyor Dert anlatıyor ama onu dinlemiyor Yol verse hemen gidecek garibim Onu bile gözü görmüyor hırsından köpürüyor köpürüyor Aç gözlerini kayık martıları bir gözle Kıyıya varmak tek düşüncen ise Azgınlaşmış ortalığı kasıp kavuran Dalgaların sakinleşmesini beklemektense Nihal |